การทดลองกับหนูดวลหาตำแหน่งสมองที่ช่วยให้พวกมันก้าวข้ามลำดับการจิก
การส่งเสริมกิจกรรมของเซลล์สมองบางเซลล์ สล็อตฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ สามารถช่วยให้หนูปีนบันไดสังคมได้ เซลล์ประสาทในบริเวณที่เรียกว่า dorsomedial prefrontal cortex ดูเหมือนจะควบคุมว่าหนูเพศผู้มีอำนาจเหนือหรือยอมจำนนต่อผู้ชายตัวอื่นๆหรือไม่ นักวิจัยรายงานในวารสาร Science 14 กรกฎาคม การค้นพบนี้เพิ่มหลักฐานก่อนหน้านี้ว่าบริเวณสมองนี้เกี่ยวข้องกับปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
เช่นเดียวกับผู้ชายที่เกร็งกล้ามเนื้อหรืออวดรถสปอร์ตเพื่อชิงสถานะ หนูตัวผู้แข่งขันกันเพื่อสร้างลำดับการจิกกัดทางสังคม เมื่อหนูทุกตัวรู้จักที่ของตัวเอง ความขัดแย้งทางสังคมอาจเกิดขึ้นได้น้อยลงในระยะยาว เจมส์ เคอร์ลีย์ นักประสาทวิทยาจากมหาวิทยาลัยเทกซัสเมืองออสติน ซึ่งไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษากล่าว
ในการทดสอบการครอบงำ นักวิจัยได้ทดลองให้หนูตัวต่อตัวในท่อพลาสติกที่แคบเกินไปสำหรับสัตว์ที่จะผ่านกันและกัน ไม่มีทางไปข้างหน้า ในที่สุดเมาส์ระดับล่างก็ถอยกลับ ผลักออกจากท่อด้วยเมาส์ที่มีอำนาจเหนือกว่า
นักวิจัยบันทึกกิจกรรมของเซลล์ประสาทแต่ละเซลล์หรือเซลล์ประสาทในสมองของหนูขณะทำการทดสอบหลอด Hailan Hu นักประสาทวิทยาจากมหาวิทยาลัยเจ้อเจียง เมืองหางโจว ประเทศจีน กล่าวว่า กลุ่มของเซลล์ประสาทในเยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าส่วนหน้า (dorsomedial prefrontal cortex) ยิงเร็วขึ้นเมื่อหนูเร่งไปข้างหน้าเพื่อเรียกร้องพื้นที่ในหลอด และยิงช้าลงเมื่อหนูถอย
จากนั้นทีมของ Hu ก็จัดการกิจกรรมของเซลล์ประสาทเหล่านั้นและวัดประสิทธิภาพของหนูในหลอดอีกครั้ง นักวิจัยพบว่าหนูที่มีเซลล์ประสาทเหล่านี้ถูกปิดใช้งานด้วยโมเลกุลขนาดเล็กที่เหมือนยาไม่ได้พยายามอย่างหนักกับงานหลอดและมีแนวโน้มที่จะแพ้การแข่งขันมากขึ้น ในทางกลับกัน หนูที่มีเซลล์ประสาทเหล่านั้นมีแสงสว่างเพียงพอ ก็สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ที่เคยเอาชนะพวกมันได้ หากหนูเหล่านั้นชนะมากพอในหนึ่งวัน พวกมันจะคงสถานะที่ยกระดับใหม่ไว้เป็นเวลาสองหรือสามวัน
การศึกษาอื่น ๆ ยังชี้ให้เห็นถึงบทบาทของเยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าในการควบคุมการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในหลาย ๆ สปีชีส์รวมถึงมนุษย์ Curley กล่าว การศึกษาครั้งใหม่ได้เพิ่มรายละเอียดโดยอนุญาตให้นักวิจัยติดตามว่าการกระตุ้นประสาทมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมในทันทีอย่างไร จากนั้นจึงติดตามผลเมื่อเวลาผ่านไป
อย่างไรก็ตาม
การทดลองหลอดวัดไดนามิกของการครอบงำในคู่ของหนู Curley ชี้ให้เห็นมากกว่าในกลุ่มใหญ่ “กลไกเดียวกันนี้รองรับการครอบงำทางสังคมภายใต้บริบททั้งหมดหรือไม่” เขากล่าว
ปัจจัยอื่นๆ เช่น ขนาดของสัตว์ สามารถมีอิทธิพลต่อความสามารถในการเอาชนะการต่อสู้ได้ แต่หูกล่าวว่าการคงอยู่เป็นกุญแจสำคัญ และเซลล์ประสาทกลุ่มนี้ดูเหมือนจะส่งผลต่อคุณภาพนั้น “ในการทดสอบความเสี่ยง สิ่งที่สำคัญคือความพยายามของคุณในการแข่งขัน” เธอกล่าว “หนูบางตัวเลิกง่าย”
การศึกษาเกี่ยวกับเมาส์ในลักษณะนี้ไม่ได้แปลโดยตรงไปยังมนุษย์ แต่พวกเขาอนุญาตให้นักวิทยาศาสตร์ศึกษาชีววิทยาของพฤติกรรมครอบงำในระดับรายละเอียดที่ไม่สามารถทำได้ในวิชาของมนุษย์
การศึกษาได้ทดสอบหนูตัวผู้เท่านั้น ในอนาคต Hu ต้องการค้นหาว่ากลไกสมองที่คล้ายกันนี้มีผลกับหนูเพศเมียหรือไม่
เพื่อค้นหาคำตอบ นักวิจัยได้ตรวจสอบสมองของหนูและวางผู้หญิงไว้ในเครื่องสแกนสมองเพื่อวัดการตอบสนองของผู้หญิงต่อรูปภาพหรือวิดีโอของทารกที่ยิ้ม พูดพล่าม หรือร้องไห้ แม้ว่าฮอร์โมนจะอยู่ภายใต้เงื่อนไขนี้ แต่การสอบสวนหลายครั้งได้นำไปสู่ต่อมอมิกดาลา กระจุกเซลล์ประสาทรูปอัลมอนด์สองก้อนที่อยู่ลึกในสมอง บางครั้งเรียกว่าตัวควบคุมอุณหภูมิทางอารมณ์สำหรับบทบาทในการประมวลผลอารมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความกลัว
อลิสัน เฟลมมิง นักประสาทวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยโตรอนโต มิสซิสซอกา กล่าว ต่อมทอนซิลเชื่อมต่อกับ striatum ซึ่งเกี่ยวข้องกับการได้รับผลตอบแทน และกับฮิบโปแคมปัส ซึ่งเป็นผู้เล่นหลักในความทรงจำและการตอบสนองต่อความเครียดของร่างกาย และอื่นๆ: พวกมันเชื่อมต่อกับไฮโปทาลามัส ซึ่งเป็นส่วนเชื่อมต่อระหว่างสมองกับระบบต่อมไร้ท่อ (เมื่อคุณกลัว ระบบต่อมไร้ท่อจะผลิตอะดรีนาลีนและสารเคมีอื่นๆ ที่ทำให้หัวใจคุณเต้นแรงและเหงื่อออกที่ฝ่ามือ) ต่อมทอนซิลยังเชื่อมต่อกับเยื่อหุ้มสมองส่วนหน้าและอินซูลา ซึ่งเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจ แรงจูงใจ และหน้าที่อื่นๆ ที่เชื่อมโยงกับสัญชาตญาณของมารดา
เฟลมมิ่งและเพื่อนร่วมงานเพิ่งย้ายจากการศึกษาในสัตว์ฟันแทะหลังคลอดไปเป็นมารดาที่เป็นมนุษย์ ในการสอบสวนครั้งหนึ่งที่รายงานในปี 2555 ทาง Social Neuroscienceให้ผู้หญิงดูภาพทารกที่กำลังยิ้มขณะอยู่ใน MRI ที่ทำงาน ซึ่งแสดงภาพกิจกรรมของสมอง ในมารดาที่ไม่เป็นโรคซึมเศร้า นักวิจัยพบว่ามีการตอบสนองของต่อมอมิกดาลาที่สูงกว่า ความรู้สึกในเชิงบวกมากกว่า และความเครียดที่ลดลงเมื่อผู้หญิงเห็นลูกของตัวเองเมื่อเปรียบเทียบกับทารกที่ไม่คุ้นเคย
